Goud

Als ik op het eiland aankom en haar zie dan valt me op dat ze tenger is, ik had haar groter geschat, maar door haar voorkomen, houding en vooral haar woorden, groeit ze snel...
Ze stelt zich voor als Geyl Fapp.

Ze neemt me mee naar een sprookjesachtig Bourgondisch huis waar een open haard me een warm welkom heet.
Aan de muur hangen diverse kunstwerken die me de indruk geven dat de artiest de kwetsbaarheid van het vrouw-zijn aan de oppervlakte heeft.
Een Man Ray-achtig zelfportret springt er voor me uit, het verwarmd en ontroerd; de prijs kan ik helaas niet ophoesten maar ik neem me voor het te kopen zodra ik kan.

Door de persoon die ze is, nodigt de knappe vrouw uit tot openhartigheid.

Mijn gevoel zegt me dat we op 1 lijn zitten, dat we elkaar begrijpen en een diepere communicatie kunnen hebben.
Ik kan dat niet zomaar uit de gesproken woorden opmaken, het is iets dat domweg in mijn hart komt.
Naderhand zal ik vaker RL gevoelens hebben in SL en ik ben dan ook de laatste die beweert dat SL een spelletje is of dat het niet serieus te nemen is maar daarover later meer...

Ik verlang naar vriendschap met haar, wil haar kennen en mezelf laten kennen.
Ondanks de betrekkelijk korte tijd die we samen zijn, is Geyl vanaf dat moment mijn nummer 1 in SL.

Later zal het nog al eens voorkomen dat ik met vragen over SL zit, of op mijn bek ga en mijn verhaal wil doen of wil uitjanken en steeds is het Geyl die er dan voor me is.
Zelfs als ze lange werkdagen achter de rug heeft en daarbuiten een zieke heeft moeten verzorgen, ze is er, ze luistert en geeft raad... want, of het nu op het menselijke, artistieke of commerciële vlak ligt, ze weet er van en deelt het met je...

Geyl, ik ben blij dat jij in SL bent en ook ben ik dankbaar dat ik jou mag kennen...!
Deze kleine pluim is toch het minste dat ik voor je kan doen.

Je bent goud!