Waarnemingen van bijzondere mensen, plaatsen en gebeurtenissen in de wereld van Second Life...

maandag 7 mei 2007

Rap Rap

Als mijn vader vroeger een video, wasmachine of dergelijke wilde aanschaffen dan spitte hij eerst de consumentengids uit, informeerde overal en ging dan pas kopen.
Thuis zat hij dan de halve zaterdag die handleiding te lezen om vervolgens de rest van de dag op zijn stoeltje voor dat ding te zitten om te zien of alles wel goed werkte.
Daar heb ik gelukkig geen last van...

Loes is meer van rap rap... om 17.45 naar de Mediamarkt racen en dan 2 dagen later nog steeds de lege doos naast mijn buro hebben die, dankzij de kat, omgeven is van het tot sneeuw verkruimelde piepschuim.
De handleiding, daar ben ik vaak zo zuinig op dat hij netjes en on-aangetast in het plastic mapje blijft.
Als ik aan iets begin dan moet het ook meteen af en ik kan tot die tijd dan ook moeilijk met andere dingen bezig zijn, zelfs niet met rusten en dat kan soms vermoeiend zijn...


Toen ik aan mijn winkel(tje) begon, dacht ik: "Gebouw neerzetten, foto's ophangen en weer op pad."
Dat liep een beetje anders, er kwamen namelijk nog een paar kleine dingetjes bij kijken...

Ik ben sinds dat moment alleen nog bezig met handleidingen lezen(jawel), bouwen, passen, vragen, zoeken, structureren en stressen want dat laatste kreeg ik er gratis bij...
Verder notecards maken, mijn Zeppelin de lucht in, denken aan een logo, decoraties zoeken met weinig prims, de buren vragen of ze hun dak een stukje op willen schuiven en voor de rest de
hele tijd "nee" verkopen als het over fotoklussen of plezier maken gaat.
Wat zie ik uit naar het moment dat ik weer met alle aandacht op pad kan gaan, mensen ga ontmoeten en foto's zal maken...



Mijn "settlement" is nog niet af maar de basis staat nu en ik kan met een tevreden gevoel terugkijken naar deze laatste dagen waarin zoveel veranderd is.
De vlag is gehesen en 20 minuten voor ik ga slapen, kan ik weer eens fijn kletsen met Nemith en Iku, die me in deze dagen zo fantastisch hebben geholpen.
Lekker zittend op de vloer waar je (ok, met enige fantasie) het nieuwe tapijt kunt ruiken...
Eindelijk keert de rust terug en ik zie uit naar een lange nacht slaap, heerlijk!

Pa, als je dit leest, je hoeft niet meer te komen helpen helpen hoor...
Ja nog net als vroeger hè, ik kon niet wachten, het moest weer op mijn manier, rap rap...