Waarnemingen van bijzondere mensen, plaatsen en gebeurtenissen in de wereld van Second Life...

dinsdag 24 april 2007

Eiland

Blijkbaar houden mensen zich in bij anderen en hebben we, bij totale vrijheid, een heel ander gedrag dan we normaal gesproken laten zien.
Onder normale omstandigheden hebben we namelijk een reputatie te verliezen en dat maakt ons behoedzamer.
In Second Life valt een stuk weerstand weg waardoor we meer durven (en dus meer) laten zien.
Dat is vaak heel leuk maar soms ook niet...

Mede door de rondfladderende vlinders en overzwevende vogels, hangt er een zomers sfeertje.
We zitten met 3 meiden lekker te kletsen in een vertrouwd sfeertje en dan praat je vaak toch iets openlijker dan je normaal in de kroeg zou doen.
Een van de vrouwen zegt net wat haar aantrekt bij mannen als er een kerel over komt vliegen.
Hij dwarrelt wat heen en weer en landt vervolgens bij ons.
"Hi, waar hebben jullie het over?" vraagt hij.
"Gewoon, vrouwenpraat", zegt de ene vrouw.
Vermoedelijk hopen we alle 3 dat hij de hint begrijpt...
"Ok," zegt de man "ga verder, stoor je niet aan mij".
We wachten even maar hij maakt geen aanstalten om te vertrekken.
"We staan even te praten als vrouwen onder elkaar, vind je het erg?" vraagt de andere vrouw.
"Nee hoor, ik ben wel wat gewend", zegt de man weer.
Een ogenblik later krijg ik een IM: "Zin in seks?".
Geïrriteerd gooi ik het scherm uit en een paar tellen later zegt de eerste vrouw tegen hem:
"Nee, ik hoef geen sex!!"

Die zelfde avond zit ik met Iku aan een tafeltje een beetje intiem te kleppen, komt er een man aanlopen die, zonder ook maar iets te hebben gezegd, vriendschap aanbiedt.
Ik schrijft terug: "Nee dank je."
Waarop hij weer schrijft: "En waarvoor dan niet?"
Ik sta op, loop naar hem toe en vraag: "Heb jij enig idee wat voor takkenwijf ik ben?"
"Nou nee...", antwoordt hij.
Ik ga verder: "Wat weet je dan wèl van mij?"
"Eigenlijk niks, je ziet er wel leuk uit", reageert hij.
Ik begrijp het, hij zoekt vriendschap die op niks gebaseerd is... ik niet!
Even later laat Iku weten dat hij via IM bij haar aan de bak probeert te komen...
Omdat hij blijft aandringen en ons gesprek stoort, geeft Iku me een LM
(Landmark, een positie waar je met een druk op de knop naar teleporteert) ... en we zijn weg.

Het sociale aspect van SL is iets heel bijzonders waar ik al veel plezier aan heb beleefd maar langzamerhand kan ik me steeds beter voorstellen dat mensen een eiland(je) aanschaffen.

Een eigen plek, knus en ongestoord waar je je af en toe terug kunt trekken; hoeft niet groot te zijn, als er maar een hek omheen kan...